Auteur: Jan Cornelis

Het was zo rond de klok van half een in de nacht toen ik naast het viaduct van de Veillantlaan in Den Haag de hoge trap beklom die toegang bood naar Passe-partout. De portier keek door het glas van een klein rond raampje in de deur alvorens deze te openen, terwijl ik alvast de knopen van mijn beige regenjas stond los te maken. Zodra hij iemand achter het glas zag staan opende hij de deur en gaf hij aan de gene die binnenkwam een consumptiebon. Ik pakte de consumptiebon aan en stak hem achteloos in de rechter zijzak van het colbert van mijn blauwe kostuum. Recht tegenover de ingang was het een drukte van toiletgangers en links achter de, met rubber omlijste, dikke notenhouten klapdeur kwam het dreunende geluid van feestmuziek die door de klapdeur gedempt werd. Ik liep naar de rechter kant van de ontvangsthal waar zij mij al aan zag komen. “Wat ben je laat. Ik dacht die komt niet meer.” “Heb je echt aan mij gedacht?” en mijn stem klonk ongeloofwaardig. “Natuurlijk. Ik denk aan iedereen en dus ook aan jou.” Ik deed mijn regenjas uit en gaf die aan haar. Zoals altijd had ze haar haren opgestoken alleen haar ogen waren anders opgemaakt. Dit keer was er meer groen in haar make-up wat goed combineerde bij haar lange strakke groene satijnachtige avondjurk met laag vierkant...

Ik had samen met mijn tweede vrouw een juwelierswinkel in Roosendaal. Nu moet ik er ambtshalve bij vermelden dat mijn vrouw de juwelierster was die het vak met de paplepel was ingegoten want haar ouders waren juwelier. Zij handelde in sieraden die gemaakt waren van edelmetalen en kocht deze van een groothandel. In haar assortiment bevonden zich ook zilveren sieraden, serviezen, bestek en andere zilveren gebruiksvoorwerpen. Zij had mooie veertienkaraats-ringen gezet met verschillende soorten edelstenen en ook de diamantjes waren in verschillende kwaliteiten. Inkomende reparaties gaf zij mee aan een goudsmid en dit deed zij omdat het maken of repareren van sieraden echt specialistenwerk is wat zij niet beheerste. Als een klant een speciaal voor haar ontworpen sieraad wilde hebben kon zij wel een ontwerp maken, die uiteindelijk door de goudsmid werd vervaardigd. Daarnaast had zij een mooie collectie klokken en horloges. Het beginnen van een juwelierszaak was niet gemakkelijk, want de inkoop van de sieraden ging behoorlijk in de papieren lopen en de veiligheidsmaatregelen die genomen moesten worden waren ook niet misselijk. Het alleen staan in de zaak was zeker niet aan te raden om problemen te voorkomen. Toen ik van haar ging scheiden kon ik niet in de winkel blijven werken en vond toen werk in de assurantie. Het assurantiekantoor waar ik ging werken was een advieskantoor op het gebied van verzekeringen en andere financiële diensten. Wij...